Στο μέσα μου υπάρχεις ως άδηλη ψυχή. Με πηγαίνεις στα αριστερά - δεξιά όπως εσύ το δημιουργείς. Στο τέλος τα καταφέρνεις και χάνεσαι, μία αποτρόπαια σκέψη συνειδήσεων, ένας αργός μεθυσμένος άγγελος.
Πάλι μπροστά μου τα μάτια σου και το είδωλο σου που καθρεφτίζεται. Εγώ ένας μοναχικός καβαλάρης να με ζορίζω να αντισταθώ στις πράξεις σου. Μία περιπέτεια για να διαπιστώσεις τι είναι αυτό που με τριγυρίζει ως ξωτικό και ποτέ δεν χάνεται. Περίεργα παιχνίδια και σε χώρο που υπάρχει πια το κενό.
Με αφήνεις να πορευτώ σε παράλληλους δρόμους, αλλά ανατρέπεις οτιδήποτε βρίσκεται στο εφικτό. Παράλληλοι δρόμοι και στο παρασκήνιο η εξερεύνηση του άλλου κόσμου. Μία δοξασία που σε κατευθύνει να απολογηθείς για το μυστήριο, για όλα αυτά που δεν κατέκτησες.
Όλα βρίσκονται στο πέρα και όλο κοιτάζεις το μπροστά. Να ξέρεις ότι όλο αυτό είναι μία περιπέτεια που δεν χάνεται με τίποτα.
Ουράνιος επί της Γης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου