Κάθομαι.
Μια σκέψη με διαπερνά, κάποιοι ορίζοντες ανοίγονται.
Τολμώ.
Η διαίσθηση γίνεται αυτοσκοπός, το παράξενο μετατρέπεται σε ορατό, τίποτα δεν γυρίζει πίσω.
'' Ένα μοτίβο απρόσιτο που ακολουθεί κάθε διάσταση. Όλα εμπεριέχονται στο δρόμο των αισθήσεων ''.
Ζω τον έλεγχο.
Μία αφήνομαι και ξανοίγομαι, μετά επιστρέφω και χάνομαι.
Δεν ξέρω γιατί.