Τίποτα καλό δεν είναι δωρεάν...

Γυρνώντας από ένα κουραστικό απόγευμα πρέπει να ξεκουράσειςς σώμα και ψυχή. Ολότελα.

Το γραφείο...

Γύρω μου πρόσωπα. Τα κοιτάζω. Τα περισσότερα γυναικεία.
Είναι μία επαρχιακή πόλη, αρκετά όμορφη και περίεργη.
Αλήθεια μου θυμίζουν τίποτα αυτά τα πρόσωπα? Όχι πια.

2018. Ο Δρόμος του Αγίου Ιεροθέου...

Το Νέο Έτος ήρθε να φέρει την " άνοιξη ". 
Αυτό μου αναφέρουν οι " ενορατικές " φίλες μου και εγώ πρέπει να πιστέψω τα λεγόμενα τους. Εξάλλου τι Αστρολόγος - Μεταφυσικός είμαι όταν δεν πιστεύω συνεργάτες και φίλες.
Είναι όντως μία χρονιά μεταίχμιο, καθώς ο δρόμος είναι εύκολος με την δυσκολία της συνέχειας.
Τα προμηνύματα, βασικό παράγοντας πρόβλεψης για τους " μυημένους " που και εγώ ακολουθώ, είναι η σημαντικότερη μέθοδος μπρος το δρόμο της πορείας προς το Άγιο Ιάκωβο*.
Είναι ο δρόμος που ακολουθούν οι " μάγοι " για να " συγχωρεθούν " από την αλλαζονεία και να διαβούν στο δρόμο της ταπεινότητας.
Θέλω να ακολουθήσω φέτος, το δρόμο της ταπεινότητας, ( απέραντος και δύσκολος) και με την βοήθεια του Ποσειδώνα να διαβώ στην αποκαθήλωση του Νου.
Η ακολουθία του δρόμου της Απολύτρωσης είναι η αναγκαία μέθοδος που πρέπει να ακολουθήσετε για να φτάσετε στην μετατόπιση από το φυσικοσυναισθηματικό πεδία στο νοητικό.
Αν δεν καταλάβετε ότι τα λεφτά δεν έχουν καμία αξία, ότι ο έρωτας - αγάπη είναι μία ανάγκη και όχι συναισθηματικός πόλεμος, δεν μπορείτε να ακολουθήσετε το δρόμο της " ευήμερης ψυχής ".
Με καταλαβαίνουν απόλυτα τα άτομα που έχουν περάσει βαθιά Κατάθλιψη, έφυγαν παρότι είχαν χρήματα και έρωτα για το δρόμο της απόγνωσης, και γύρισαν " άλλοι άνθρωποι ".
Χωρίς να το καταλάβουν, έκαναν το δρόμο προς τον Άγιο Ιάκωβο,  πέρασαν το δρόμο της " Μύησης " και ήλθαν πιο δυνατοί και πιο ολοκληρωμένη ως προς την Ουσία.
Αυτός ο δρόμος δεν μπορεί να " περπατηθεί " χωρίς Πίστη, όπως ακριβώς αρμόζει σε ένα Απόστολο - Άγιο, γιατί έρχεται η απόρριψη.
Στην εποχή των Ιπποτών, ο δρόμος αυτός φυλάσσονταν, ώστε οι " προσκυνητές " να είναι προσηλωμένοι στο δρόμο της Μύησης, αφού τα εμπόδια είναι αρκετά επειδή πρέπει να καλυφθεί μία τεράστια απόσταση μαζί με τον Δάσκαλο για την άφιξη στο τόπο της ταπείνωσης.

Θα μου πείτε " αυτά είναι δύσκολα, αφού ο Τσίπρας θα μας πάρει τα σπίτια μας ".
Αγαπητοί μου φίλοι, αν δεν υπερβούμε την ανάγκη να σώσω το σπίτι, ξέροντας τις επιταγές των μνημονίων ή ότι τα παιδιά σας θα επομισθούν ένα τεράστιο και δυσβάστακτο χρέος, δεν θα μπορέσετε να φτάσετε στο ούτε στην αρχή της διαδρομής.
Όσο επιμένετε στις " αμαρτίες του παρελθόντος " ( υπερβολές και απερισκεψίες που συνέβησαν, συν εγωιστικό εαυτό) δεν θα μπορέσετε να διανύσετε αυτό το δρόμο.
Και τι μένει? Θα με ρωτήσετε. Η Απελπισία?
Σας απαντώ. " Με τίποτα ".
Δεν υπάρχει απελπισία, υπάρχει παραίτηση.
Αυτός ο δρόμος δεν αφορά τους απελπισμένους, αφορά τους Πιστεύοντες.


* " Ο δρόμος του Αγίου Ιακώβου " είναι μία προσκυματικη διαδρομή Μύησης, που ακολουθούν οι προσκυνητές για να " απαλλαγούν από τα Πρέπει.
Η διαδρομή ξεκινά από την Νότια Γαλλία και μόνο με ένα σακίδιο, μετά από 800 χιλιόμετρα, φτάνεις στην Κομποστέλα της Ισπανίας.

Σημ: Σας συνιστώ το βιβλίο του Paulo Coehlio " Το Ημερολόγιο ενός Μάγου ".



Ουράνιος επί της Γης.