Αδέσποτη μορφή που όλο υπάρχεις αλλά δεν μου παρουσιάζεσαι ποτέ. Κάνω επικλήσεις παντού. Παντού το ίδιο θέατρο καθώς καμία ανώτερη δύναμη δεν σε γουστάρει και όλο αυτό μοιάζει σαν μία ακαταστασία μέσα μου.
Το ξέρω ότι είναι αδιέξοδο πια να πολεμώ με κάτι ένστικτα που δεν με ακούν και κάτι πειραγμένες υπάρξεις που δεν συγκατοικούν στα κύτταρά μου. Αφήνομαι λοιπόν στην απέξω προσπαθώντας να περισώσω το οτιδήποτε μα και αυτό είναι προκλητικό.
Κι άντε πάλι από την αρχή, να στρέφομαι πάλι σε σένα για να με οδηγήσεις εκεί που εσύ ξέρεις μια που το παιχνίδι είναι δικό σου.
Εγώ ξοφλημένος να προσπαθώ να κρατηθώ από τα δικά σου ένστικτα που λειτουργούν αμφίδρομα. Μία η αγάπη, μία το μίσος και στη μέση το τίποτα. Μία γραμμική συνέχεια που δεν βγάζει πουθενά.
Τότε φεύγεις ξανά για να μου αποδείξεις ότι όλα είναι στημένα και εγώ να ακολουθώ το μυαλό σου.
Ουράνιος επί της Γης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου