Το χθες...

Όλα στην μνήμη μου καθηλωμένα, στιγμές που δεν θα ξανάρθουν και η παραπάνω αγάπη. Τα σκαλίζω ξανά μέσα στην αφαίρεση του νου μα κι αυτό είναι μία αφέλεια.

Περπατώ μέσα σε άλλους δρόμους εκεί που δεν υπάρχει το χθες, όμως και εκεί υπάρχει κάτι από αυτό. Μία γειτονιά που δεν υπάρχει, μία δουλειά που με εγκατέλειψε, ένας μακρόσυρτος έρωτας και μία διαφορετική μορφή που δεν την ακουμπάς ξανά.

Όλα αυτά συνυπάρχουν, όλα αυτά κρύβουν το μυστικό της καρδιάς.

Περπατώ σε άλλους δρόμους για να βρω ξανά το εσωτερικό εαυτό, μία δόση πνευματικότητας και μία παραπάνω αλήθεια. Γύρω μου όλα ληγμένα, όλα στο ύστερα και ακολουθώ αντίθετους οδούς διαφυγής.

Είναι η άλλη ψυχή που με ακολουθεί, μία απολύτρωση του χθες, ένα καινούργιο βίωμα. Μία καινούργια σκηνή και ένα έντονο διάστημα που δεν έχει τέλος. Μέσα μου όλα καθηλωμένα σαν να μην υπάρχει το χθες, να υπάρχει όμως το παραπάνω σημείο εκεί.

Είναι αυτό που με ακολουθεί το βράδια, που μιλά για κάτι διαφορετικό που δεν θα έρθει ποτέ. Περπατώ μέσα σε άλλους δρόμους ερμηνείας της ζωής μου, όπου εμπεριέχουν την παραπάνω στιγμή μέσα στην ίδια λογική. Εκεί συνυπάρχω εγώ και εκείνη.

Ουράνιος επί της Γης